Рык цягне Морці ў чарговую «навукова важную» прыгоду, але ўсё хутка ператвараецца ў філасофскае вар’яцтва з крышталямі, будучыняй і вельмі дрэннымі рашэннямі. А яшчэ - некалькі вельмі дзіўных Рыкаў.
Рык знікае ў «асабістай місіі», якая, як падаецца, мае вельмі канкрэтную мэту - і вельмі канкрэтнае месца. Тым часам Джэры, як заўсёды, умудраецца ўлезці у справы, у якія лепш не лезці, асабліва калі на лбе ў іншапланецяніна выразна напісана «не распрацоўваць маю праграму».
Рык і Морці трапляюць у свет, дзе ўсё круціцца вакол хайтсаў, крутых каманд і падвоеных здрад. Рык, як заўсёды, не можа спакойна глядзець на чужыя глупствы - таму вырашае ўлезці ў гульню, каб усім даказаць, што ён лепшы. А Морці... ну, ён проста хацеў напісаць сцэнар.
Морці хоча прыгоды. Рык - не вельмі. Але калі ў справу ўмешваецца магія, драконы і нейкі вельмі падазроны чараўнік, усё становіцца значна больш... душэўна звязаным, чым хто-небудзь хацеў бы. А яшчэ - кот, які гаворыць. І Джэры, які, як заўсёды, не разумее, у што ўвязаўся.
Рык і Морці трапляюць у касмічную сітуацыю, якая пачынаецца са звычайнай паломкі карабля, а заканчваецца... вайной змей. Так, змей у скафандрах, з уласнай цывілізацыяй, палітыкай і, вядома, праблемамі з часам. А яшчэ - Джэры з луннымі чаравікамі. І ўсё гэта - у калядным настроі.
Рык і Морці апынаюцца ў цягніку... які аказваецца літаральна прыладай для стварэння гісторый. Тут усе расказваюць гісторыі пра Рыка, і чым далей - тым больш усё ператвараецца ў мета-вар’яцтва. Сюжэт круціцца вакол самога паняцця сюжэту, і нават Рык не ведае, што адбываецца.
Рык і Морці прачынаюцца з чужымі на тварах і без памяці. Аказваецца, яны трапілі ў цывілізацыю, дзе ўсе носяць «фэйс-хагераў» і лічаць гэта нармальным. А Самэр... стала іх каралевай. Усё гэта - з ноткамі Чужога, крыху Зорнага дэсанта і вельмі шмат глупства.
Рык хоча даказаць, што яго план з фальшывым чанам кіслаты - геніяльны. Морці не згодны. І вось пачынаецца гульня ў «захаваць і загрузіць», як у відэагульнях. Спачатку весела, потым - экзістэнцыяльны кашмар. І ўсё гэта - каб даказаць, што Рык мае рацыю. Нават калі ён не мае.
Рык атрымлівае паведамленне, што ён... стаў бацькам. І не проста бацькам, а бацькам цэлай планеты. Усе едуць на «сямейны адпачынак», які ператвараецца ў будаўніцтва цывілізацыі, вайну класаў, рэлігійны культ і бойку з касмічным богам. А Самэр і Морці тым часам проста гуляюць у відэагульні.
З’яўляецца касмічная Бэт, якая вядзе паўстанне супраць новай Галактычнай Федэрацыі. Але вось пытанне: хто з Бэт - сапраўдная? А хто клон? І ці мае гэта значэнне? Усё ператвараецца ў касмічную бітву, сямейную тэрапію, бойку з Тэмі і вяртанне старых знаёмых.
Кампанія «Усмешлівыя Сябры» атрымлівае простую задачу: дапамагчы жанчыне зрабіць яе сына Дэзманда шчаслівым. Але тое, што пачынаецца як звычайная місія, хутка ператвараецца ў сюррэалістычную прыгоду з філасофскімі пытаннямі, дзіўнымі персанажамі і нечаканым фіналам. Чарлі і Пім спрабуюць знайсці сэнс у свеце, дзе ўсмешка - не заўсёды простая рэч.
Знакаміты жаба-селебрыці Спадар Жаба трапляе ў скандал, і «Усмешлівыя Сябры» павінны дапамагчы яму аднавіць рэпутацыю. Пім і Чарлі спрабуюць прымусіць яго паводзіць сябе «нармальна», але Жаба не гатовы адмовіцца ад сваёй дзікай натуры. Тым часам Глеп трапляе ў дадатковую гісторыю, якая выклікае захапленне крытыкаў.
Пасля таго як яго кінуў каханы, разгубленая крэветка тэлефануе на гарачую лінію «Усмешлівых Сяброў». Пім хоча падтрымаць яго эмацыйна, а Чарлі - проста як мага хутчэй скончыць справу. У выніку яны трапляюць у драму, якая ўключае выбары новага сябра каманды, галасаванне гледачоў і шмат марскіх слёз.
Пім адпраўляецца ў лес па дровы для офіснай Хэлаўін-вечарынкі, але трапляе ў містычную зону, дзе ўсё становіцца ўсё больш і больш абсурдным. Чарлі тым часам спрабуе ўпрыгожыць офіс, а Глеп запускае феерверкі ўнутры будынка. Гэта Хэлаўін, якога ніхто не чакаў - і які ніхто не забудзе.
