Рык цягне Морці ў чарговую «навукова важную» прыгоду, але ўсё хутка ператвараецца ў філасофскае вар’яцтва з крышталямі, будучыняй і вельмі дрэннымі рашэннямі. А яшчэ - некалькі вельмі дзіўных Рыкаў.
Рык знікае ў «асабістай місіі», якая, як падаецца, мае вельмі канкрэтную мэту - і вельмі канкрэтнае месца. Тым часам Джэры, як заўсёды, умудраецца ўлезці у справы, у якія лепш не лезці, асабліва калі на лбе ў іншапланецяніна выразна напісана «не распрацоўваць маю праграму».
Рык і Морці трапляюць у свет, дзе ўсё круціцца вакол хайтсаў, крутых каманд і падвоеных здрад. Рык, як заўсёды, не можа спакойна глядзець на чужыя глупствы - таму вырашае ўлезці ў гульню, каб усім даказаць, што ён лепшы. А Морці... ну, ён проста хацеў напісаць сцэнар.
Морці хоча прыгоды. Рык - не вельмі. Але калі ў справу ўмешваецца магія, драконы і нейкі вельмі падазроны чараўнік, усё становіцца значна больш... душэўна звязаным, чым хто-небудзь хацеў бы. А яшчэ - кот, які гаворыць. І Джэры, які, як заўсёды, не разумее, у што ўвязаўся.